2006

©

Bij het ooievaarsnest in het Spookverlaat zaten in januari al weer de 2 ooievaars. Kennelijk zijn ze teruggekeerd van hun overwinteringsplek (Avifauna?) en bereiden ze hun nakomelingschap voor. Op de foto het vrouwtje (heb haar ring afgelezen) in het plasje ten westen van hun nest. Zij is in 1989 in dierenpark Wassenaar geboren, heeft in Avifauna 10 jongen grootgebracht en vanaf 1997 in het Spookverlaat nog eens 17. Haar partner is een ongeringde vogel.


Het paartje Spookverlaat-ooievaars op het eilandje voor de Amaliahut.


30 mei 2006 Volgens recente onderzoekingen van het KNMI wordt het weer steeds extremer. Met die harde wind, felle buien en koude eind mei verstoppen de vogels zich. Een ooievaar hoog op het nest kan dat niet.
Daarom kon ik in het Spookverlaat het aanreiken van voedsel door pa en het verdelen van het eten door ma (met ring) goed bekijken.

Wie het verhaal over 3 jonkies in de wereld heeft geholpen weet ik niet, maar vanaf het begin heb ik er slechts 2 gezien. Ogenschijnlijk gaat het goed met het tweetal, nog een paar daagjes doorbijten en dan wordt het beter weer.


3 juni 2006 Bij de Amaliahut lieten zich, in tegenstelling tot donderdag, tijdens het voederen nog maar 1 ooievaarskuiken zien.

Opnieuw was er een derde ooievaar in de buurt. Eerst schermde de moeder haar nest met de vleugels af, kennelijk om te verhinderen dat die vogel op het nest zou landen. Daarna kwam pa ooievaar ook op het nest staan. Hij steeg later op om met die derde ooievaar op grote hoogte rondjes te draaien. Een kind uit een vorig broedsel?

Vanmiddag nog even wezen kijken en inderdaad: de jonge vogel, die in groei was achtergebleven, is niet meer te zien.


4 juli 2006 Rond het middaguur een kijkje genomen bij de ooievaars in het Spookverlaat. De juveniele vogel stond op deze derde dag van de hittegolf met zijn snavel open, zoals je trouwens op het ogenblik bij veel dieren (en mensen...) ziet.

Een van de ouders vloog naar de plasjes bij de Amaliahut en ging daar zitten drinken. Toen de vogel klaar was met het 'scheppen' van water in de snavel, vloog hij/zij meteen naar het nest. De jonge ooievaar ging zo plat mogelijk in het nest liggen en stak de snavel recht omhoog. De oudervogel stak zijn snavel enkele malen in die van zijn nakomeling en bracht daarbij telkens een flinke slok water over! Dat ging overigens niet zonder morsen. Het was een heel apart gezicht.


Voor vragen over het Spookverlaat/ de Kruiskade kunt u zich tot richten.