Dinsdagmorgen zag ik hem, zoals meestal in het topje van een struik. Heb meteen mijn krukje uitgeklapt, me 'verdekt' opgesteld in de beschutting van begroeiing en de vogel op zijn trektocht met de verrekijker gevolgd. Dat zitten was helemaal geen straf: er stond bijna geen wind en de zon maakte het me urenlang erg aangenaam. Het blijft overigens opvallend stil in de vogelwereld: een sperwer, wat kramsvogels, overvliegende ganzen, kraaien. Enkele keren kwam de klapekster wat dichterbij en daarvan heb ik foto's gemaakt. Soms dook hij naar beneden en liet hij zich een kwartier, soms een half uur, niet zien. Kennelijk een prooi verorberen en rusten. Maar dan ineens zat hij weer in de top naar voedsel te speuren. Na drie uur vloog hij uit het zicht naar een ander deel van het Bentwoud.
Sinds Staatsbosbeheer de spelregels in het Bentwoud strikt handhaaft, is het gebied aantrekkelijker geworden. Geen (loslopende) honden waar het niet mag, geen fietsers waar het verboden is (mogen alleen op de asfaltpaden). Voor wandelaars en rustzoekers een grote verbetering. Ook de natuur en vogels als klapeksters profiteren van deze rust. (c) Vogeldagboek.