Makkie

Voor de cursus over steltlopers hebben zich in totaal 43 personen aangemeld. Op de eerste cursusavond 18 september was bijna alle deelnemers waren aanwezig: er was één afmelding. Geert Jan had voor de opening echte houten stelten meegenomen enbegon al snel vol vuur aan zijn verhaal over de vogeltrek. Naast de trek van de steltlopers noemde hij in vogelvlucht ook allerlei andere vogels met hun trekgewoonten. Na de pauze kwamen de steltlopers aan de beurt. Dit keer niet in de vorm van een lezing met plaatjes en dia's, maar de deelnemers moesten aan de hand van beschrijvingen determineren. Iedereen zat te bladeren, te zoeken en te overleggen. Aan het eind behandeldede oplossingen: met dia's en bijzonderheden (zomerkleed en winterkleuren). Het zoeken in de gidsen viel niet echt mee en daarom was het goed dat we in september op excursie gingen.

Moeilijker

De weersverwachting voor de excursie op 20 september was goed en zo vertrokken we om 8.05 uur van de carpoolplaats, in dicht mist, naar Zeeland: drie auto's, drie busjes, 4 gidsen (,,en) en 35 cursisten. Toen we bij de Inlagen (ten z-o van Serooskerke) aankwamen, was de mist opgetrokken en scheen de zon volop. Groenpootruiter, tureluur, watersnip en oeverloper. Natuurlijk ontstond er ook discussie (tussen de gidsen: wel of geen zwarte ruiter) en dat gaf de cursisten een goed gevoel: ook de kenners kunnen zich vergissen. Op de Brouwersdam zagen we mooie steenlopers en oeverlopers. De roodhalsfuut en de eiders die voor de kust zwommen hebben we ook genoteerd. Aan de haven in Stellendam bij de Haringvlietsluizen was het schitterend (en warm): op de drooggevallen zandplaten: scholeksters, wulpen, grutto's, lepelaars en een reuzenstern. Is een lepelaar ook een steltloper? Hij heeft toch ook lange poten? De Maasvlakte was de laatste spotplaats. Helaas viel het daar een beetje tegen. Als de chauffeurs, die de auto's even gingen halen, niet verdwaald waren hadden we om ongeveer 17.00 uur thuis kunnen zijn. Na wat heen en weer bellen was iedereen toch bij elkaar. Het geluk dat we hadden bij het kleine oponthoud was, dat Olga een slechtvalk ontdekte in de hoogspanningsmast. Voor velen van ons was dit een primeur. Zo sloten we de dag moe maar tevreden af.