Als vogellaar trekken we met regelmaat de wandelschoenen aan, hangen de verrekijker om de nek en verdwijnen in het groen. Zonder er verder over na te denken dompelen we ons onder in dat wat ons boeit en daarbij verlies je de gevaren uit het oog.
Lees je opeens in de dagbladen dat steeds meer vogels mensen aanvallen en dat
zelfs iemand met verwondingen aan het hoofd in een ziekenhuis is beland. Het
begint steeds gekker te worden en doet denken aan de film The Birds. Gelukkig
zijn we als vogellaar juist bezig met vogels en het risico dat er eens een vogel
op je af komt om je een knauw te geven, neem je voor lief.
Er dreigen echter ook gevaren waar wij helemaal niet alert op zijn, maar nog
veel gevaarlijker en soms dodelijk. Kleine bruin-zwarte spinnetjes van tussen
de 1 en 3 millimeter kunnen ons het leven behoorlijk zuur maken en zijn van
rond maart tot november in de natuur te vinden en hebben het genoegen om zich
vast te bijten in de huid van de mens en zich vol te zuigen met bloed. We hebben
het hier over de teek. De teek is een parasiet die besmet kan zijn met een bacterie
en ongemerkt van het struikgewas overstapt op de mens. Een sluipmoordenaar wordt
de teek ook wel genoemd en een beestje om rekening mee te houden. Door de beet
van de teek kan die bacterie in het lichaam van mens en dier terechtkomen en
daar de ziekte van Lyme veroorzaken. De teek is een zogenaamde geleedpotige,
en behoort tot de mijten. Er bestaan twee verschillende families van teken:
de harde of schildteken (Ixodidae) en de zachte of lederteken (Argasidae). In
totaal komen er over de wereld meer dan 800 tekensoorten voor! Van een tekenbeet
op zich wordt de mens normaal gesproken niet ziek, maar de teek kan wel een
rol spelen bij het overbrengen van diverse ziekten. De
werkelijke boosdoener is niet de teek zelf, maar de eerder genoemde bacterie,
die hij via zijn speeksel en darminhoud overbrengt van de ene op de volgende
gastheer. Omdat de teek een zogenaamde driegastherenteek is, kan zij in één
van de ontwikkelingsstadia een ziekteverwekker binnen krijgen door van een besmet
dier bloed te zuigen en deze ziekteverwekker vervolgens in het volgende ontwikkelingsstadium
overbrengen op een ander dier of mens.
In september 2011 is een uitgebreid artikel over de ziekte van Lyme en het verwijderen van teken gepubliceerd in de Braakbal.
In 2003 hebben huisartsen meer dan 13.000 consulten gehad voor de behandeling van tekenbeten. Wees dus alert en kijk uit voor een tekenbeet.