2018

Begin 1985 zijn de eerste VWG-nestkasten opgehangen in het park.

Onze projectleider was er toen al bij en volgens eigen zeggen was hij toen nog fit, lenig, sterk en veelzijdig en als ik hem mag geloven deed hij toen in zijn eentje wat wij nu met z`n drieën doen. Maar de jaren zijn gaan tellen en het verval nam toe met de jaren (zijn eigen woorden). Desondanks doet hij nog lekker mee en zijn geheugen is nog uitstekend zoals later nog zou blijken.

Als projectleider zorgt hij voor de voorbereidingen zoals, teamleden mobiliseren, datum en weersverwachting plannen, vergunning aanvragen, afstemmen met de parkbeheerders, parcours uitzetten, transportmateriaal reserveren, schaftruimte reserveren etc. etc. Tevens doet hij de administratie/registratie en verslag van de resultaten.

is de hoofduitvoerder. Hij zorgt voor benodigde gereedschappen, reparatiematerialen, ladder en vervangende kasten (gerepareerd of nieuw). Het leeuwendeel van het klim- en klauterwerk komt voor zijn rekening.

Voor mij is/was een ondersteunende rol weggelegd en hoewel dat niet vooraf was afgesproken gingen mijn teamgenoten er vanuit dat ik het verslag voor de Braakbal zou schrijven. Ik heb nog geprobeerd dat af te schuiven op één van mijn teamgenoten maar die lieten in fijne bewoordingen weten dat zij wel iets beters te doen hadden. Eén van de teamleden beriep zich zelfs op analfabetisme. Senioriteit speelt binnen het team kennelijk geen rol. Verder heb ik nog geprobeerd geheugenverlies en/of een “writers block” te simuleren maar ook dat hielp niet.

Al dan niet gedwongen zal ik proberen er het beste van te maken. Ik hoop deze keer in aanmerking te komen of op zijn minst genomineerd te worden voor de VWG-literatuurprijs.

Aan de slag

We begonnen met een valse start.en ik waren op de afgesproken tijd aanwezig en begonnen alvast met het ophalen en beladen van de kruiwagen. Toener daarna nog niet was besloten we alvast te beginnen met het controleren van de dichtstbijzijnde nestkasten. De eerste kast leverde meteen een interessante vondst op: een gaaf pimpelmezennest met 12 helaas niet uitgebroede eieren. We hebben het geheel ter beschikking gesteld van de beheerders voor educatieve doeleinden.

We waren net aan de tweede nestkast toe toenten tonele verscheen. Hij leek lichtelijk geagiteerd en had een vaag verhaal over een wekker of zoiets. Hij was bovendien niet blij met onze bezigheden en in plaats van ons te prijzen voor het tonen van eigen initiatief werden wij er op gewezen dat we van het loopschema afweken. Die kasten waren pas aan het einde van de rit aan de beurt. Met enige vertraging kwam dus het voorgenomen proces op gang.

De routine en werkwijze waren hetzelfde als voorgaande jaren en gemakshalve zou ik naar mijn voorgaande verslagen kunnen verwijzen maar daar win je geen prijzen mee. Kort samengevat komt het inspecteren van 75 hangplekken op het volgende neer: 75x ladder op/ladder af; 75x kastje open/kastje dicht; 75x bezet ja/nee;75x kool- of pimpelmees; 75x schade ja/nee; 75x vervangen ja/nee; 75x bijzonderheden ja/nee.

Dat alles lijkt eenvoudig maar in de praktijk komt er nog heel wat bij kijken. We worstelen ons door dicht struikgewas en rozenstruiken, klimmen over houtwallen, beklimmen (Waterschaps)heuvels, passeren sterk stromende beken en trotseren wespennesten en grote hoeveelheden ongedierte. Echt mannenwerk dus. Met dit alles zijn we zo`n 8 uur bezig geweest en aan het eind van de dag ben je dan behoorlijk afgepeigerd, uitgedroogd en niet meer geheel okselfris.

In de ogen van bezoekers van het park moeten we er hebben uitgezien als een zootje ongeregeld. Drie mannen met petten, een volgeladen kruiwagen met allerhande materialen en een uitschuifladder. Een van de mannen had zijn jas binnenste buiten aan. Op zijn rug was een onduidelijk opschrift te zien was (zoiets als reehebsobstaatS). Op de openbare weg zouden we waarschijnlijk zijn opgepakt op verdenking van duistere praktijken. Er waren twee rustpunten: koffiepauze en lunchpauze. Daarvoor konden wij terecht in het gastvrije onderkomen van de parkbeheerders. Een enthousiast stelletje mensen die met hart en ziel werken aan het in standhouden van het mooie park (lik lik). Er werden ervaringen en wetenswaardigheden uitgewisseld en er was werkoverleg. Een kat die overlast veroorzaakt, bollen die de grond in moeten (mag geen Keukenhof worden), zieke essen die gekapt moeten worden, slootkanten rietvrij maken etc.. Er werd wat gestoeid met Latijnse namen van planten en Bert gaf voorlichting over het seksuele leven van vogels. Hij gaf daarbij details die zelfs bij SBS6 gecensureerd zouden zijn.

Verder kwam een actueel Vogelwerkgroep-onderwerp ter sprake. De Vogelwerkgroep heeft het op zich genomen het terrein rond de oeverzwaluwmuur in de Munnikenpolder te onderhouden maar beschikt niet over het goede materieel. Er zijn o.a. doorpogingen gedaan om met een bosmaaier de begroeiing te lijf te gaan maar dat blijkt ondoenlijk te zijn. Bert (parkbeheerder) bood aan om samen metter plaatse de situatie te bekijken en mogelijk hulp te bieden; eventueel met materiaal van het park.

Incidenten

Er deden zich een paar incidenten voor.

1. werd gestoken door wespen en dat leverde hem een gezwollen hand op.
2. We raakten de koevoet kwijt; achtergebleven bij een van de werkplekken. Dankzij een voortreffelijk staaltje deductie konden we het voorwerp re-lokaliseren en terughalen.
3. Het uiterst belangrijke notitieboekje met alle administratie was plotseling onvindbaar. Na enig nerveus gezoek werd het boekje tot onze grote opluchting gevonden. Stel je voor, alles opnieuw te moeten doen.

Kunst

Onderweg heb ik nog wat foto`s kunnen maken van kunstwerken in de Heemtuin en zwammen enliet zien hoe een Kardinaalsmuts en een Vogelkers (Prunus Padus) te determineren. Rond 4 uur waren we moe maar voldaan terug bij het beginpunt met een kruiwagen vol met onbewoonbaar verklaarde nestkasten

Ik had na afloop nog maar één verlangen :BIERTJE!!!!!!!!!!!!

Resultaten 2018

Op 9 oktober 2018 zijn in de bovenvermelde Leiderdorpse sectie 71 nestkast-hangplekken gecontroleerd op hun bezetting en materieel welzijn.  Van de 66 bewoonbare kasten werden er in dit voortplantingsjaar 47 benut, daarmee kwam de reële bezettingsgraad op ruim 71% uit. 16 Pimpelmezen- en 31 Koolmezenparen hebben gebroed.