Start » Werkgroepen » Landschapsbeheer » Verslag 2009-2010 | ||||||||||||||||||||||||||||
Landschapsbeheer | 2000 » 2001 » 2002 » 2003 » 2004 » 2005 » 2006 » 2007 » 2008 » 2009 » 2010 » 2011 » 2012 » 2013 » 2014 » 2015 » 2016 » 2017 » 2019 » 2020 » 2021 » 2022 » 2023-2024 | ||||||||||||||||||||||||||||
IJs en weder dienendeHet knotseizoen stond dit jaar in het teken van de winter. Ruim twee maanden sneeuw en ijs. Precies zoals het knotten eigenlijk moet zijn: de leukste vorm van wintersport! We konden door het ijs veel klussen doen die normaal veel meer moeite zouden kosten of helemaal niet uitgevoerd kunnen worden. Veel kleine klussenDit jaar zijn er naast het dunnen van de vier elzenpercelen bij de Oostvaart
vooral veel mooie kleinere landschapsklussen gedaan. Veel klantenOmdat er vorig seizoen zo veel hout is geoogst, ruim 100 kuub, konden
we heel veel houtklanten bedienen. Daarmee was enorm veel zaag-, kloof-
en bezorgwerk gemoeid (meestal op vrijdagmiddag), en vooral ook veel regelwerk.
Al dat bellen en organiseren wordt ieder jaar dooruitgevoerd.
Hij lijkt dan wel een voorman in een houtverwerkingsbedrijf. Petje af
voor de vele uren die hij daar in steekt. Vrijwilligers en SBBKort voor aanvang van het nieuwe seizoen verzorgde Staatsbosbeheer (SBB) een gezellige dag voor al haar vrijwilligers uit Westervoorde (daar vallen wij ook onder). Na een mooie vaartocht door een weidevogel- annex moerasgebied bij Wormerveer en een korte wandeling door het veenmoeras vond in de werkschuur een prima BBQ plaats. Onze knotploeg was stevig vertegenwoordigd. Een aardige geste van onze “werkgever”. Daardoor kregen we zo mogelijk nog meer zin in een nieuw werkseizoen. Vlak voor Kerst kregen de vaste vrijwilligers ook nog eens een presentje van SBB in de vorm van een mooie rugzak. Zo ziet u maar, knotten loont in meer dan één opzicht zeker de moeite. AfscheidVoor aanvang van het nieuwe seizoen heeft onze adjunct-opperknotteraangegeven te gaan stoppen als commissielid Landschapsbeheer.heeft vele jaren naastde werkzaamheden van onze knotgroep geregeld. Dank daarvoor!!! Tijdens de vergadering van de commissie Landschapsbeheer van 13 oktober 2009 hebben we afscheid van hem genomen. Gelukkig blijfttot zijn verhuizing wel als knotter actief. Aan de slag
Verder mocht er een aantal bomen omgetrokken worden met de Tirfor. Met deze percelen zijn we in totaal tien volle werkdagen bezig geweest. Landelijke Natuurwerkdag 7 november 2009Ook op de Landelijke Natuurwerkdag (7 november 2009) waren we onder andere op deze locatie aan het werk. Daarnaast waren er klussen links van de vogelhut (wilgen snoeien en opslag afzagen om te voorkomen dat het moeras dichtgroeit) en op het gedeelte van de kade tussen De Frankrijker en Miech (knotwilgen uitdunnen). In totaal werkten we met 24 eigen knotters en 20 gasten. En die grote opkomst mag een klein wonder heten, want het was hondenweer!!! De hele ochtend regen. En toch hield iedereen het vol en had het nog naar de zin ook. Dat komt zeker door de goede organisatie en het feit dat alle knotters zich voor de gasten hebben ingezet. Een compliment waard. Elzenstammen afvoeren
Op de derde werkdag in de elzenpercelen werden we verrast door, die met de vrachtwagen van zijn werkgever (firma J.H. de Wit Groenvoorzieningen te Hazerswoude) naar de knotterij was gekomen. Na overleg met zijn baas bood hij aan om met de hydraulische kraan met grijper van die vrachtwagen de reeds aanwezige elzenstammen van het eerste perceel op zijn wagen te laden en naar het houthok te transporteren. Een spectaculaire klus. Op 19 december 2009 werkten we voor het eerst dit seizoen onder winterse
omstandigheden. Het had na een stevige vorstperiode de dag ervoor flink
gesneeuwd. Het bos zag er nu sprookjesachtig uit. Omdat de grond door
de vorst hard was geworden, kon er weer veel elzenhout uit het bos worden
afgevoerd. Ongeveer hetzelfde weer was het ook tijdens de volgende reguliere
en tijdens de extra knotdag, eind december 2009 en begin januari 2010.
Op zo’n spontaan ingelaste knotdag komen zo maar 12 knotters opdraven.
Tijdens de reguliere dagen vaak meer dan twintig! Het aantal vaste knotters
loopt nog steeds op. Dat zegt volgens mij ook iets over de prima sfeer
binnen de groep. Daarvan zijn nog vele andere voorbeelden te geven. Zo
is Dinette zelfs een keer rechtstreeks vanuit haar werk in het buitenland
naar het knotten gekomen. Dik ijs!
Op woensdag 13 januari jl. gingen elf knotters een oude wens van onze
opperknotter vervullen. Het bosje op het eilandje achter de vogelplas
in De Wilck werd tegen de vlakte gegooid en het afkomende dikke hout (voornamelijk
elzen) afgevoerd naar onze Houtsnip. Peter van Osch had aangegeven dat
dit bosje mocht worden aangepakt (mede omdat het door kraaien en Buizerds
wordt gebruikt om in te broeden – predatie van weidevogels in De
Wilck). Hij zond hulp in de vorm van drie veldmedewerkers van SBB met
een tractor met aanhanger en een pick-up met aanhanger voor de afvoer
van het dikke hout, en twee loonwerkers met een tractor met versnipperaar.
Een groot deel van het dunne hout werd versnipperd, en een ander deel
werd ter plaatse in brand gestoken. Mijn eerste knotvuur! Zo rond half
vier ’s middags zat het werk er op. Het gehele eiland was ontdaan
van de bomen en struiken. Op 15 januari jl. was er slechts een opkomst van drie knotters, die de over het ijs hangende grote knotwilgen op de kade tussen Van Schie en Miech gingen knotten. Dit werk werd voortgezet op 18 januari, met 7 personen. Het was al flink aan het dooien; de aanwezigen waren gelokt met een mail datop het ijs wilde gaan zagen en dat zoiets zeker een nat pak zou gaan opleveren. Maar helaas, het kwam er niet van. Het ijs was nog stevig genoeg om ons en de grote stammen te houden. Het werk werd netjes afgerond met de aanleg van een oeverbeschermingril, waarin al het kleinere wilgenhout verdween. 30 jaar actief!
Op 23 januari 2010 vierde de knotploeg het feit dat we nu al 30 jaar actief zijn. Een prachtige mijlpaal, die werd gevierd met een versierde Zaagbek, een taart met de foto van de opperknotter er op en een cadeau voor, al dertig jaar lang de grote leider van onze groep: een fotoboek met alle hoogtepunten van vorig knotseizoen, gemaakt door. Op reisTraditiegetrouw werd ook dit seizoen weer een kijkje genomen buiten ons
territorium. Nieuwe gasten in het spookverlaatEind januari begon een loonbedrijf op het gedeelte van de kade tussen
Koot en de ooievaarspaal met de voorbereidingen om twee ossen de weide
en het bos te laten begrazen. Er werd een stevig hekwerk rond deze percelen
geplaatst. SBB was dit al enige jaren geleden van plan, maar nu is het
er toch echt van gekomen. Verder werd er onder andere een randje bos verwijderd,
om de sloot langs dat deel van het Spookverlaat beter te kunnen sloten.
Nieuwe kansenBovendien ging het zelfde loonbedrijf met een oud plan vanaan de slag. Men heeft op 3 februari jl. met een kraantje vlakbij de overstort een steilwandje gemaakt, bedoeld voor IJsvogels en/of Oeverzwaluwen. Rootzooi opruimen of laten liggen?Op 5 februari jl. begon de vrijdagploeg met het opruimen van de kade tussen Miech en Menken, het gedeelte met de oude populieren. Steeds vaker vallen er enorme populieren om. Vervolgens worden ze door een loonbedrijf uit de sloot gevist en in enorme stukken gezaagd en op de kade gedonderd, op grote hopen. Sommigen zeggen dat zoiets op zijn tijd gewoon wegrot en dat dood hout bij de natuur hoort. Maar vele anderen vinden het geen gezicht, zo werd vroeger een houtkade door de boeren niet beheerd en we willen de kade cultuurhistorisch verantwoord bewaren. De laatste groep heeft gewonnen (met dank aan). En daarom werd de rotzooi netjes opgeruimd in een grote waterril. Het was een flinke klus, waarop ook op de volgende knotzaterdag aan werd doorgewerkt. Die zaterdag was als gaste Christel Snoep van het Zuid-Hollands Landschapsbeheer aanwezig. Leuk, die interesse. Ook woensdag 10 februari jl. werd grotendeels aan die populierenopruimactie besteed. Verder gingen we nog even aan de slag bij de nieuwe ijsvogel- c.q. oeverzwaluwenwand. Daar stond in het moeras nog de nodige elzenopslag, die verwijderd moest worden om het moeras open te houden en om een mooie aanvliegroute naar de wand te garanderen. Het had de periode daarvoor opnieuw gevroren, maar nog niet zo heel hard. Toch lukte het Wim om bij de opslag, gelegen in een iets hoger deel van het moeras, te komen. Maar toenhem wilde volgen, zakte hij weg in de restanten van een diepe sloot. Hij was tot over zijn knieën in de blubber gezakt en kon bijna niet meer voor- of achteruit. Wim schoot hem te hulp en kwam bijna tot aan zijn liezen in water en prut. Gelukkig wisten zij elkaar uit het moeras te redden, al ging dat ten koste van een nat en vies pak, want anders waren wij twee van de dit seizoen meest actieve knotters kwijt geraakt…… Visdievenvlot
Een prachtig klusje, uitgevoerd door in het bijzonderen, is de bouw van een visdievenvlot, bestaande uit een aantal pallets als frame, daarin piepschuim voor het drijfvermogen, hout voor de randen en antiworteldoek om de bodem te bekleden. Op 18 februari jl. werd dit vlot door 7 stoere knotters over het ijs, met hulp van een paar zgn. “hondjes” en een lang touw, naar de ankerplaats vanuit de vogelhut gezien rechts achter het eiland getrokken. Daar werd het vlot vastgezet met twee palen die in de bodem werden geslagen. Vervolgens werden er vele kruiwagens grind en schelpen aangevoerd over het ijs, dat steeds vervaarlijker begon te kraken maar ons toch allemaal hield. Deze materialen werden over het vlot verspreid. Omdat we nog worteldoek, grind en schelpen over hadden, hebben we ook een stukje van het eiland voor de visdieven ingericht. We hopen dat dit alles tot broedresultaat zal gaan leiden. Het vlot heeft door prima regelwerk van diverse knotters slechts drie euro achtenzeventig gekost (voor een doosje draadnagels). Die middag, bij het stikken van de essen op de kade tussen Miech en Menken, ging ik plotseling door het ijs, behoorlijk diep. Een nat pak, dat was mij al heel wat jaartjes niet meer overkomen. Op zaterdag 20 februari jl. hebben we met 20 mannen en vrouwen weer veel klussen kunnen doen. Zo hebben we het gebied rechts
van de vogelhut ontdaan van de opslag. Vele wilgen, wat essen en elzen
moesten het veld ruimen om de openheid van dit stukje kade te behouden
en om de populatie rietvogels voldoende broedareaal te bieden. Want het
begon al aardig dicht te groeien. De vele afkomende takken werden gebruikt
om de sluipweggetjes naar het gebied voor de vogelhut af te sluiten. Steeds
meer vogelfotografen begeven zich namelijk aldaar op verboden gebied om
nog mooiere plaatjes van IJsvogels, Waterrallen en Blauwborsten te kunnen
schieten. Het fotograferen op de kade wordt een beetje een plaag. Hopelijk
hebben we deze uitwas van die hobby nu uitgebannen. De laatste knotdagOns houthok “De Houtsnip” was zo tegen het eind van het knotseizoen
aardig gevuld, en ook stonden alle kratten al weer vol met vers gekloofd
hout. De allerlaatste knotdagEn de allerlaatste “echte” knotdag was op 13 maart jl. De
tweede zaterdag van maart is de inmiddels traditionele vrijwilligersdag
van Landschapsbeheer Zuid-Holland. Negen knotters van onze VWG en heel
veel collega-knotters kwamen bijeen in het gebied De Rietputten/Volksbos
bij Vlaardingen. Leuke excursie en lekker gewerkt aan het verwijderen
van wilgen uit het moeras.en ik hadden onder andere een aardig
gesprek met de aanvoerder van de knotgroep Waddinxveen. Op de overall
van deze man stond “opperknotter” geborduurd. Zoiets zouook moeten hebben. Cijfers
En dan tenslotte weer de cijfertjes (met veel dank aan), die bijna
voor zichzelf spreken. Er is nog nooit zo veel werk verzet als dit seizoen!!!!! Op 30 andere doordeweekse dagen is het hout van vorig seizoen gezaagd,
gekloofd en bezorgd bij 40 vaste klanten. Twintig klanten haalden het
hout zelf op bij de Zaagbek. Deze klus vergde 158 vrijwilligersdagen. HouthoeveelhedenEr is 115 kuub geoogst, waarvan
Er verdwenen dit seizoen 78,5 liter 5-sterren erwtensoep en ruim 8 liter
mosterdsoep in de magen van de hongerige knotters. Werving
Mee knotten kan, lees meer over een ochtend knotten en kom eens kijken op een zaterdagochtend! |