Veel soorten dus, maar het gaat bij het telwerk natuurlijk om de aantallen. In de tabellen op de volgende bladzijden worden de resultaten van het telwerk gepresenteerd voor de groepen vogels waarvoor de wintervogeltellingen met name bedoeld zijn: watervogels, roofvogels en steltlopers. Dit is alweer deel 6 van het jaarlijkse verslag over de wintervogeltellingen in ons werkgebied. Hier werden door 14 tel­lers 19 telgebieden geïnventariseerd. Dit is 1 telgebied minder dan voorheen, want de Munnikenpolder is in verband met de aanleg van de HSL omgetoverd tot een gronddepot. Dit telgebied leverde de afgelopen winters slechts bescheiden aantallen vogels op, zodat de gevolgen voor de totalen van de Rijnstreek-noord beperkt zullen zijn.

Het weer

De januari-telling viel in het begin van de tweede vorstperiode. De polders waren tijdens de telling nog niet geheel dichtgevroren, zodat zich nog vrij veel vogels in het gebied bevonden. De februari-telling was voor de tellers erg koud (wind), maar door temperaturen boven nul niet erg winters. Het voorjaar diende zich toen al aan in de vorm van honderden scholeksters en kieviten. Bij de maarttelling hetzelfde beeld: vernikkelende tellers zagen hun eerste (kleumende) grutto's.

Resultaten Rijnstreek noord

Zoals gewoonlijk trokken de ganzen van de Lagenwaardse Polder de meeste aandacht. De soortensamenstelling was divers, met steevast een enkele brandgans, regelmatig toendrarietganzen (kleine aantallen, eenmalig tot 2000? Ex), een paar keer kleine rietganzen (tot maximaal 115) en een enkele keer grauwe ganzen. De hoofdmoot bestond echter uit kolganzen, die vroeger dan ooit present waren (oktobertelling) en ook langer bleven (tot en met de maart-telling). De verlenging van het ganzenseizoen wordt dus ook bij ons merkbaar. Wat aantallen betreft braken de kollen alle records. Op ?? werden 8500 ex?? gezien. Hiermee werd de 1%-norm (voor kolgans 6000) voor de tweede achtereenvolgende winter ruimschoots overschreden. Uit de officiële wintervogeltellingen komt de toename van het ganzenbezoek overigens maar beperkt naar voren (zie tabel). Tijdens de telweekenden verbleven er tot ergernis vanenduidelijk lagere aantallen dan door de weeks.

Toch mochten deze twee heren niet klagen, want in november hadden zij de meest spectaculaire telling van het seizoen. De korte tijd plas-dras staande Lagenwaardse Polder was namelijk razendsnel door de vogels ontdekt, en nog wel uitgerekend in het telweekend. Zodoende verschenen op het telformulier 4000 smienten, 40 krakeeenden, 65 wintertaling, 480 wilde eenden, 6 pijlstaarten en 20 slobeenden, hetgeen zeer ongebruikelijk is voor deze polder. De 9500 kieviten van december mochten er overigens ook zijn.

Ontwikkelingen die deze winter zichtbaar waren betroffen een toename van de krakeend, een schaarste aan de "wintersoorten" zoals b.v. zaagbekken, wat minder roofvogels (maar wel de vestiging van slechtvalk als regelmatige hoogspanningmastzitter), minder meerkoeten en meer tureluurs in maart (111, dat is 10 keer zo veel als gebruikelijk). De goudplevier, van oudsher toch een typische soort voor dit gebied, is daarentegen deze herfst en winter vrijwel niet opgemerkt (700 ex. in de Genphoek op 28 augustus was het seizoensmaximum).

Resultaten Rijnstreek zuid

De Rijnstreek zuid beslaat grofweg het gebied tussen Weipoort en Alphen, ten zuiden van de Rijn en ten noorden van Hazerswoude Dorp. Het getelde gebied meet bijna 3000 hectare. Van de 11 telgebieden werden 65 telformulieren ingeleverd, waarmee de "zuid-tellers" met hun score van 99% zelfs nog vollediger waren dan hun noordse collega's.